دیروز (29 اسفند 95) رئیس جمهور سابق دست به قلم شدهاند در حمایت از نامزد که او را « #مستقل، صالح، مومن، انقلابی، مردمی، پاک، کارآمد و دلسوز ملت» خواندهاند.
به مرور 3 نکته اکتفا کنیم:
1. «اینجانب مصمم هستم با استعانت از پروردگار متعال ، وظایف سیاسی و اجتماعی خود را در قبال مردم و کشور عزیزم به گونه ای انجام دهم که مردم اطمینان یابند ، افراد صالح از دایره انتخاب آنان کنار گذاشته نخواهند شد.»
فرض کنیم آقای حمیدرضا بقایی، نامزد مورد حمایت ایشان رد صلاحیت شوند. دقیقا آقای احمدینژاد چه میخواهند بکنند؟ اساسا چه کار میتوانند بکنند؟ اگر میتوانند کاری کنند، چرا در 92 نکردند؟
2. «خوشبختانه با حضور و کاندیداتوری برادر عزیزم آقای بقایی ، فضای انتخاباتی و سیاسی از دو قطبی انحصاری دو جناح سابقه دار در حاکمیت خارج شده»
همین چند روز پیش را به یاد بیاورید، نامه رحیممشائی به خاتمی را. همان نامهای که از برادر کوچکتر خطاب به برادر بزرگتر نوشته شده بود! احمدینژاد و مشائی در آن نامه قدری پرِ پتو را کنار زدند و خودِ واقعیشان را نشان دادند.
3. احمدی نژاد در این نامه هشت صفت را برای بقائی برشمرده است: مستقل، صالح، مومن، انقلابی، مردمی، پاک، کارآمد و دلسوز ملت.
بقیهی اوصاف به جای خود؛ اما دقیقا معیار کارآمدی کدام است؟ بر اساس چه سنجهای و کدام سابقهای و چه دادهای و چه ارزیابی میتوانیم بقائی یا هر نامزد دیگری را برای تصدی منصب ریاست جمهوری کارآمد بدانیم؟
در مورد کارآیی و کارآمدی بیشتر خواهم نوشت...
متن نامه در : yon.ir/riToE
- ۰ نظر
- ۳۰ اسفند ۹۵ ، ۱۱:۱۴