دانش‌جوی حرف‌دار

چقدر دلم برای روزهای نوشتن، بودن در جامعه‌ی وبلاگی‌ها، حتی آن بلاگفا(ی لعنتی) تنگ شده؛

هرچه پیش‌آمدیم، بدوبدوها بیشتر شد، ایستادن‌ها و فهمیدن‌ها کمتر.

اینترنت هم اینترنت‌ِ قدیم، آدم‌ها باصفاتر بودند، بیش‌تر دورِ هم بودند؛ حال هم را می‌پرسیدند. همین سر زدن اتفاقی به وبلاگ و دیدن دو تا کامنت احوال‌پرسی،‌ برای نوشتن این چند خط در این هیری‌بیری کافی بود. 

این روزها را در شهر تایپه، پایتخت جمهوری چین (تایوان) می‌گذارنم. سفری کوتاه و مختصر، برای دیدن، فهمیدن و نفس کشیدن. 

اگر دوست داشتید بخش‌هایی از این سفر را ببینید، @safargraph در تلگرام را بخوانید. سفرگراف کانالی است برای انتشار گزارش‌های گزیده از کاوش‌های رفقا که انشاالله چراغش خاموش نمی‌شود.