دانش‌جوی حرف‌دار

 مشغولم به نشخوارِ مرحومِ مغفور 97 و قابلگی 98؛

مرحوم 97 سریع‌ترین سالِ 25 سال گذشته بود؛ سالی که با «او» رفتیم زیریک سقف، به برکتش وضعیت ته‌مانده‌ی جیبم متفاوت‌ شد، حواسم به خوشی‌های دنیا جمع شد، از آن زندگیِّ رُباتی لعنتی خلاص شدم،  اتفاقاتی بس هیجان‌انگیز در فضای کاری افتاد، بیش از پیش از مذخرفِ دانشگاه فاصله گرفتم و ...

حکما بناست 98 رکورد سرعت 97 را بزند، سالی که باید تکلیف آویزان شدن «دکتر» پشتِ قباله‌ام را روشن کنم، فکری به حالِ محل زیست در جهنمِ تهران کنم، حالِ ایران را بهتر کنم، و ... و ... و ..

خلاصه که وضعیتی است، دعا کنید 98 از آن حرام‌زاده‌های عوضی نباشد...